چه حس خوبی بود دوست داشتن

چه حس خوبی بود دوست واقع شدن

چه حس خوبی داشت

آری  همه داشتنی هایت را باغریبه قسمت کنی

و او هم همه داشته هایت را با تو قسمت کند

و چه پایدار بود این عهد زیبا

و اون موقع غم ناداشته هایت را نمی خوردی

چه حس خوب بود عاشقی

حس شیرینی بود

و امید به آینده خوشحال و خوشحالم می کرد

و من غرق در این حس خوب دوست داشتنی بودم

و ...

ناگاه بود نابهنگام بود ناگوار بود

حتی ناهنجار هم بود

شکستن پیمانش را می گویم

منی که همه ناداشته هایم را یکباره داشته بودم

به یکباره همه را از دست دادم

به یکباره مرا رها کرد

و من در تعجبی معنی دار مات و حیران بودم

و دنبال علت می گشتم

و دنبال کاستی های خودم می گشتم

شاید بتوانم خود را اصلاح کنم

و وقتی خبر را شنیدم

و وقتی همه چیز را فهمیدم

که دیر دیر شده بود

همه شعارها همه زیبایی ها همه معنی ها

همه و همه بی معنی شده بود

همه دوست داشتنی ها

همه عشق همه عشق حتی خود عشق

زیر سوال رفته بود

یعنی می شود

همه و همه دروغ باشد

وقتی شنیدم عهد دوباره ای بسته

معنی همه آن زیبایی را فهمیدم

دروغ دورغ دروغ

سراب سراب سراب

و این همه پاداش راستی ها و صداقت قلبم بود